অসমীয়া ইনস্ক্ৰীপ্ট কীবোৰ্ড

ইনস্ক্ৰীপ্ট (ভাৰতীয় লিপি) কীবোৰ্ড কম্পিউটাৰত ভাৰতীয় পাঠ ইনপুট কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে৷ এইটো হৈছে অসমীয়া লিপিত লিখা স্থায়ী ব্যৱস্থা৷ ইয়াৰ দ্বাৰা এজন ছিষ্টেম ব্যৱহাৰকাৰীয়ে সহজতে কোনো বেলেগ চফ্টৱেৰ বা কীবোৰ্ড সংস্থাপন নকৰাকৈ অসমীয়া লিখিব পাৰে৷ তলত এই ব্যৱস্থাৰ কিছু আভাষ প্ৰদান কৰা হ'ল৷

ছিষ্টেম আৱশ্যকতা:
Windows Vista
Windows 7


নিৰ্দেশাৱলী: (নিৰ্দেশাৱলীসমূহ অসমীয়াত দিবলৈ চেষ্টা কৰা হৈছে)৷

Windows Vista আৰু Windows 7-ত

1.নিয়ন্ত্ৰণ কক্ষলৈ যাওক
2.যদি আপুনি সাধাৰণ দৰ্শনত আছে, তেন্তে ঘড়ী, ভাষা আৰু ক্ষেত্ৰৰ পৰা কীবোৰ্ড আৰু অন্য ইনপুট পদ্ধতি পৰিৱৰ্তন কৰক চয়ন কৰক৷
3.যদি আপুনি ক্লাছিক দৰ্শনত আছে, তেন্তে ক্ষেত্ৰীয় আৰু ভাষা বিকল্পসমূহ চয়ন কৰক৷
4.যদি আগতে ইয়াক চয়ন কৰা নাই তেন্তে কীবোৰ্ডসমূহ আৰু ভাষাসমূহ টেব চয়ন কৰক৷ তাৰপিছত কীবোৰ্ডসমূহ পৰিৱৰ্তন কৰক... বুটাম চয়ন কৰক৷
5.সাধাৰণ টেবৰ ভিতৰত যোগ কৰক বুটাম ক্লিক কৰক৷
6.সূচীৰ পৰা প্ৰয়োজন হোৱা ভাষা (অসমীয়া) চয়ন কৰক আৰু + চিন ব্যৱহাৰ কৰি ইয়াক বিস্তাৰ কৰক৷ তাৰপিছত, কীবোৰ্ড আইটেম বিস্তাৰ কৰক আৰু আপোনাৰ প্ৰয়োজনীয় কীবোৰ্ড লেআউট  (অসমীয়া – ইনস্ক্ৰীপ্ট) চয়ন কৰক৷ ঠিক ক্লিক কৰক৷
7.এতিয়া আপুনি অসমীয়া – ইনস্ক্ৰীপ্ট দেখা পাব৷ পৰিৱৰ্তনসমূহ সংৰক্ষণ কৰিবলৈ ঠিক ক্লিক কৰক৷

ইনস্ক্ৰ্ৰীপ্ট লেআউট মান্য 101 কীবোৰ্ড ব্যৱহাৰ কৰে৷ বৰ্ণসমূহৰ মেপিং এনেদৰে কৰা হৈছে যাতে সকলো ভাৰতীয় ভাষাৰ (বাঁও ফালৰ পৰা সোঁ ফাললৈ লিখা) কাৰণে সমান হয়৷ ইয়াৰ সকলো কী সমান হোৱা বাবে কোনো এটা ভাষাত পাৰ্গত এজন ব্যৱহাৰকৰ্তাই অন্য এটা ভাষা সহজতে টাইপ কৰিব পাৰে৷

ইয়াত মজুত থকা কীবোৰ্ডৰ আটাইটকৈ ডাঙৰ সুবিধা হৈছে ভাৰতীয় লিপিৰ পৰা লেটিন আৰু ইয়াৰ ৱিপৰীত দিশলৈ স্থানান্তৰ কৰিব পৰাটো৷ আপুনি Alt + Shift দবায় ইংৰাজীৰ পৰা অসমীয়া বা অসমীয়াৰ পৰা ইংৰাজীলৈ কীবোৰ্ড পৰিৱৰ্তন কৰিব পাৰে৷


ইনস্ক্ৰীপ্ট কীবোৰ্ড লেআউটত তলত দিয়াৰ দৰে কীসমূহ দেখা যায়:

Shift ব্যৱহাৰ নকৰাকৈ:

 Shift ব্যৱহাৰ কৰি:

বৰ্ণ লিখন:

এটা বৰ্ণ টাইপ কৰিববলৈ আপুনি কীবোৰ্ড লেআউট পৰীক্ষা কৰা উচিত (অসমীয়া কীবোৰ্ড পৰিৱৰ্তন কৰাৰ সময়ত আপোনাৰ ছিষ্টেমৰ বাঁও ফালৰ তলৰ সঁজুলি দণ্ডিকাত AS দেখা পাব৷)  এতিয়া তলৰ নিয়ম ব্যৱহাৰ কৰি বৰ্ণ টাইপ কৰক৷ কিছুমান বৰ্ণ কীৰ সৈতে Shift ব্যৱহাৰ কৰি টাইপ কৰা হয়৷ আন কিছুমান বৰ্ণ টাইপ কৰিবলৈ Shift কীৰ প্ৰয়োজন নহয়৷


উদাহৰণ:  K = ক,  Shift + k = খ


মাত্ৰা লিখন:

মাত্ৰাৰ সৈতে এটা বৰ্ণ টাইপ কৰিবলৈ, বৰ্ণ টাইপ কৰক আৰু তাৰপিছত আপোনাৰ প্ৰয়োজন হোৱা মাত্ৰা টাইপ কৰক৷
পা = h+e, পী = h+r,  পি = h+f,  পু = h+ g,  পূ = h+ t, পে = h+s,  পৈ = h+w, পো = h+a,  পৌ = h+q


শব্দ লিখন:

ভাৰত = Shift + y + e + j + l
কিৰণ = k + f + j + Shift + c
বিদ্যালয় = y + f + o + d + Shift + / + e + n + /
ৰাষ্ট্ৰীয় = j + e + Shift + , + d + ’ + d + j + r + /
এক = Shift + s + k  
দুই = o + g + Shift + f  
তিনি = l + f + v + f  
সোমবাৰ = m + a + c + y + e + j
মঙ্গলবাৰ = c + Shift + u + d + I + n + y + e + j


বাক্য লিখন:

আপোনাৰ খবৰ ভালনে?
Shift + e + h + a + v + e + j shift + k + y + j  shift + y + e + n + v + s ?


(অনুগ্ৰহ কৰি কীবোৰ্ড লেআউট দুখন প্ৰতিলিপি কৰিলেও অন্য কোনো স্থানত প্ৰকাশ নকৰিব৷ ব্যক্তিগতভাৱে চাবৰ কাৰণেহে দিয়া হৈছে৷)

ভাল খবৰৰ সন্ধানত

ৰাতিপুৱা বাতৰি কাকতখন মেলি লৈ এফালৰ পৰা বাতৰিবোৰ চাই গ'লে অনুভৱ হয় পৃথিৱীত ভাল খবৰ নাইকিয়া হৈ পৰিছে নেকি? চাৰিওফালে মৰা-মৰি, খোৱা-কামোৰা, হিংসা, দুৰ্নীতি, শোষণ-বঞ্চনাৰ ছবি একোখনকে আমালৈ বাতৰি কাকতসমূহে কঢ়িয়াই আনে৷ তাৰ মাজতো যি দুই এটা ভাল খবৰ থাকে সি ভিতৰ পৃষ্ঠাৰ কোনোবা চোক এটাত গুৰুত্বহীন বাতৰিৰ দৰে স্থান পায়৷ কিন্তু প্ৰশ্ন হয় পৃথিৱীৰ চাৰিওফালে ঘটি থকা ভাল ভাল খবৰবোৰৰ সন্ধান আমাক কোনে দিব? তাৰ বাবে আমি কাৰ ওচৰত আশা কৰিম৷ বাতৰি কাকত এখন কেৱল বয়োজেষ্ঠসকলৰ বাবেই নহয়৷ ঘৰ এখনৰ সকলো বয়সৰ ব্যক্তিয়েই তাক পঢ়ে৷ কিন্তু এনেবোৰ বিষয় দেখি দেখি অভ্যস্ত হৈ পৰা আজিৰ শিশু এজনে কি সংস্কাৰ লৈ সমাজত আগবাঢ়ি যাব৷ কালিলৈ এজন শিশু কোনো এটা অপৰাধ কৰিলে আমি কাৰ আৰ্হিৰে তেওঁক সংশোধনৰ পথ দেখুৱাম৷

টিভিৰ পৰ্দাত আগতে 'চিত্ৰহাৰ' চালে দেউতাই আমাক গালি পাৰিছিল৷ লুকাই চুৰকৈ কেতিয়াবা চালেও মাৰিছিল৷ চিনেমা এখন চাই থাকোতে যদি অলপ ৰোমাণ্টিক গান এটা দিয়ে তেতিয়া আমি কাহটো অহা বা পানী এগিলাচ খোৱাৰ সুবিধাৰে আঁতৰি গৈছিলোঁ৷ এইয়া আমাৰ সংস্কাৰ আছিল৷ কিন্তু এতিয়া 'মুন্নী বদনাম হুয়ী'ৰ তালে তালে নাচি গীনিজ বুকত ৰেকৰ্ড কৰিছে৷ এতিয়া সকলোতে বদনামি মুন্নীৰ জনপ্ৰিয়তা৷ এতিয়া বাতৰি-কাকতৰ চলচিত্ৰ পৃষ্ঠাতো সদায় তাহানিৰ বৰ্জনীয় 'চিত্ৰহাৰ'ৰ দৃশ্যই ভৰি থাকে৷ যি কথা আমি তেতিয়া জনা নাছিলোঁ এতিয়া মোৰ আঁঠ বছৰীয়া ভাগিনটোৱে জানে৷ এতিয়া সকলোতে 'মুন্নী'ৰ দিন৷ যিমানেই বদনাম হ'ব সিমানেই জনপ্ৰিয়তাৰ শীৰ্ষত থাকিব৷ আমাৰ বাতৰি কাকতসমূহেও সেইসকলকলৈ ডাঙৰ ডাঙৰ বাতৰিৰে পৃষ্ঠা ভৰাই তোলিব৷

কিন্তু এইয়া কেৱল সময়ৰ পৰিৱৰ্তন বুলিয়েই আমি গ্ৰহণ কৰা উচিতনে? আমি সময়ত একো শিকা নাছিলোঁ বুলি এতিয়া প্ৰয়োজনত একো নিশিকাকৈ আছোঁনে৷ এই ভোগবাদি মানসীকতাই আমাৰ সমাজখনক প্ৰত্যক্ষভাৱে হয়তো একো ক্ষতি কৰা নাই৷ কিন্তু আমি ক'ব নোৱাৰাকৈয়ে আমাক পৰোক্ষভাৱে ক্ষতি কৰি আহিছে৷ সেই ক্ষতি হৈছে আমাৰ সংস্কাৰত, আমাৰ কথা-বতৰাত, আমাৰ প্ৰমোল্যবোধত৷ ক'ব নোৱাৰাকৈয়ে আমাৰ মনবোৰ জটিল হৈ পৰিছে৷ আমাৰ মনবোৰ ঠেক হৈ পৰিছে৷ এনে পৰিপেক্ষিতত আমাক ভাল কথাৰে, ভাল সম্বাদেৰে ভৰি থকা প্ৰেৰণাদায়ক এখন নতুন বাতৰি কাকতৰ প্ৰয়োজন হৈছে৷ লেতেৰা ৰাজনীতিৰ বোকাৰে ভৰি থকা, মৰা-কটা, বোমা-বাৰুদেৰে ভৰি থকা বাতৰিয়ে আমাক কিবা উপকাৰ সাধিব পাৰিছেনে? জনসাধাৰণৰ সম্পাদকীয় চিঠিবোৰে কোনো মন্ত্ৰী-বিধায়কৰ মগজুত আঘাত কৰিব পাৰিছেনে? দিনৰ পিচত ৰাতি, ৰাতিৰ পিচত দিন হোৱাৰ দৰে বাতৰি কাকতত একেবোৰ কথা প্ৰকাশ হৈয়ে আছে আৰু ৰাজনৈতিক নেতাসকলে মেকুৰীৰ গাত পানী পৰিলে গাটো জোকাৰি জৰজৰীয়া হোৱাৰ দৰে নিকা হৈ আকৌ আমাৰ মাজত আহি ফুলাম গামোচা লৈছে৷

এশটা বেয়া খবৰৰ মাজত এটা ভাল খবৰ বিচাৰি মই প্ৰতিদিন বাতৰি কাকত পঢ়োঁ৷ ভাল লগা বাতৰিটো দুবাৰ পঢ়োঁ৷ তাক মই মোৰ ছিষ্টেমত সংৰক্ষণ কৰি ৰাখোঁ৷ কাৰণ ভালখবৰ যে লাহে লাহে আমাৰ বাবে দুৰ্লভ হৈ পৰিছে৷

ই-জোনাকী-যুগ (এটা নতুন অসমীয়া আন্দোলন)

অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যত 'জোনাকী' যুগৰ অৱদানৰ কথা অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ খবৰ ৰখা সকলোৱে জানে৷ অসমীয়া ভাষাক আন্ধাৰৰ ক'লা ডাৱৰেৰে আৱৰি ৰখা এটা সময়ত এচাম কলেজীয়া ছাত্ৰই গঢ়ি তুলিছিল এটা বৈপ্লৱীক আন্দোলন৷ এই আন্দোলন আজিৰ দৰে ভয় লগা উগ্ৰ জাতীয়তাবাদী আন্দোলনৰ দৰে নাছিল৷ ইয়াৰ উদ্দেশ্য আছিল জোনাকৰ পোহৰেৰে অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যক উজ্জ্বলাই তোলা৷ যি সময়ত সমগ্ৰ দেশ পৰাধীন ভাৰতক স্বাধীন কৰাৰ আন্দোলনত জড়িত আছিল সেই সময়্তে সেই কলেজীয়া ছাত্ৰসকলে ৰাজনীতিলৈ পিঠি দি মাতৃভাষাৰ সেৱাই জীৱনৰ প্ৰধান উদ্দেশ্য বুলি ভাবিছিল৷ এজাক মাতৃভাষাপ্ৰেমী যুৱকৰ এই প্ৰচেষ্টাক সেই সময়ত বহু ব্যক্তিয়ে হাঁহিছিল৷ পালতৰা নাওত উঠি মহাসাগৰ পাৰ হোৱাৰ অলিক সপোন বুলি উপলুঙা কৰিছিল৷ কিন্তু সেই বিপ্লৱী ৰনুৱাসকল হাৰি যোৱা নাছিল৷ পুৰণি ইতিহাসক সাৰোগত কৰি পশ্চিমীয়া সাহিত্যৰ ন-ন আঙ্গিকৰ পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা কৰি অসমীয়া সাহিত্য সৃষ্টিৰ বাবে ৰাতিক দিন কৰি কষ্ট কৰিছিল৷ শেষত তেওঁলোকৰ সফলতাই অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ আত্মপ্ৰতিষ্ঠাত বলিষ্ঠ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিছিল৷ আজি অসমীয়া সাহিত্যই বিশ্বদৰবাৰত আপোন গৰিমাৰে থিয় হৈ থকাৰ তাৰ গুৰিত আছিল 'জোনাকী' আৰু এচাম (প্ৰৱাসী) কলেজীয়া যুৱকৰ ত্যাগ, কষ্ট আৰু ঐকান্তিক নিষ্ঠা৷

সময় সলনি হ'ল৷ জোনাকীয়ে প্ৰতিষ্ঠা কৰি যোৱা পথেৰে অসমীয়া সাহিত্যই আত্মপ্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰিলে৷ জোনাকীৰ আদৰ্শকে সাৰোগত কৰি আজি অসমত অনেক আলোচনী, সংবাদ-পত্ৰ, গ্ৰন্থ প্ৰকাশ হোৱাৰ লগতে অনেক লিখক-সাহিত্যিকৰ সৃষ্টি হ'ল৷ আজি অসমীয়া সাহিত্য কোনো নতুন যুগৰ সৃষ্টি কৰিব পৰা নাই সঁচা, কিন্তু অসমীয়া সাহিত্যত ন-ন পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা কৰা বহুতো প্ৰতিভাৱান সাহিত্যিকৰ জন্ম হৈছে৷ অনাগত দিনত অসমীয়া সাহিত্যলৈ আহিব খোজা সাহিত্যৰ নতুন আঙ্গিকেই হয়তো এটা নতুন যুগৰ সৃষ্টি কৰিব৷

আজি বিজ্ঞান আৰু প্ৰযিক্তিবিদ্যাই এতিয়া বহুতো কথাকে নতুন ধৰণেৰে ভাবিবলৈ বাধ্য কৰিছে৷ সাহিত্য সৃষ্টিৰ লগত কাগজ-কলমৰ যি সম্পৰ্ক তাক কোনো লেখক-সাহিত্যিকেই উপেক্ষা কৰিব নোৱাৰে৷ কাগজ-কলমৰ অৱিহনে সাহিত্য সৃষ্টি যেন স্থিবিৰ হৈ পৰিব৷ উকা শুদ্ধ বগা এখিলা কাগজত ক'লা চিঁয়াহীৰ এটা এটা শব্দৰ সন্মিলিত অনুভৱবোৰেৰে গঢ়ি তোলা এজন লিখকৰ সাহিত্যই যেতিয়া প্ৰাণ পায় উঠে, তেতিয়া লিখকজনৰ সমগ্ৰ চেতনাত যি এক সুখৰ আলোড়ন উঠে তাক ভাষাৰে ব্যক্ত কৰিব নোৱাৰি৷ কিন্তু আজি কাগজ-কলমৰ যুগ যেন কম্পিউটাৰলৈ পৰিৱৰ্তন হৈছে৷ প্ৰকাশকসমূহৰ ভূমিকা যেন ইণ্টাৰনেটে গ্ৰহণ কৰিছে৷ এয়া সময়ৰ পৰিৱৰ্তন৷ এই নতুনত্ব কাগজ-কলমৰ ব্যৱহাৰক প্ৰত্যাহ্বান জনাবলৈ নহয়৷ মানুহৰ সৃষ্টি ক্ষমতাক অধিক দ্ৰুত আৰু উন্নত কৰাৰ এক প্ৰচেষ্টা মাত্ৰ৷ অসমীয়া সাহিত্যই এই নতুনত্বৰ দিশত ধাৱমান হোৱা বেছি দিন হোৱা নাই৷ সেয়ে পৰ্যাপ্ত সাহিত্য এতিয়াও ইণ্টাৰনেটৰ জড়িয়তে প্ৰকাশিত হোৱা নাই৷ তাৰ তুলনাত কম্পিউটাৰ আৰু ইণ্টাৰনেটৰ পৃথিৱীখন যেন অধিক আগবাঢ়ি গৈছে৷ কিন্তু কম্পিউটাৰ বিপ্লৱৰ এই নতুনত্বক আমি গ্ৰহণ কৰিব নোৱাৰিলে আমি নিজেই কম্পিউটাৰ-ইণ্টাৰনেটৰ এটা বৃহত অংশৰ পৰা আঁতৰি থাকিব লাগিব৷ সেয়ে এতিয়া আমাৰ প্ৰয়োজন হৈছে কাগজ-কলমৰ লগে লগে ইণ্টাৰনেটৰ মাধ্যমেৰেও আমাৰ ভাষা-সাহিত্যক প্ৰকাশ কৰা৷

অসমীয়া সাহিত্যলৈ চালে দেখা যায় যে, সকলো নতুনত্বৰ গুৰিতে আছে মাতৃভাষাৰ প্ৰতি থকা এচাম আধুনিক মনৰ যুৱকৰ গভীৰ দায়িত্ব আৰু নিষ্ঠা৷ সেয়ে ইণ্টাৰনেটত অসমীয়া ভাষা প্ৰচাৰৰ ক্ষেত্ৰতো জন্ম হৈছে এটা নতুন আন্দোলন৷ এই আন্দোলনৰ নাম হৈছে "ই-জোনাকী-যুগ"৷ আকৌ সেই জোনাকী যুগৰ যেন আৰম্ভণি৷ এটা নতুন যুগৰ আৰম্ভণি৷ এই আন্দোলনৰো গুৰি ধৰিছে বিভিন্ন প্ৰান্তত থকা এচাম মাতৃভাষাপ্ৰেমী অসমীয়াই৷ আমি আশাবাদি৷ অনাগত দিনত 'ই-জোনাকী-যুগে' অসমীয়া সাহিত্যক ইণ্টাৰনেটৰ মাধ্যমেৰে গোটেই বিশ্বত প্ৰচাৰিত কৰিব৷ নতুন নতুন ব্ল'গৰ সৃষ্টিৰে অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যক ন-ন পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা কৰিব৷

http://sites.google.com/site/ejonakijug/

মন্ত্ৰী আজি ভাৱৰীয়া - এটা পেৰ'ডী

মন্ত্ৰী আজি ভাৱৰীয়া,
বিধানসভাই নাটঘৰ
কোনে কি ভাও ল’বা, আহা,
সময় যে পাঁচবছৰ৷

পঢ়িব নালাগে, নালাগে শিষ্টাচাৰ
নপঢ়াকৈয়ে, আহাঁ..
দুৰ্নীতিৰ পেটতে ব্ৰিফকেষ্ট বান্ধি

উন্মাদ হৈয়ে আহা,
তেহে ৰহণ চৰিব নাটৰ,
কোনে কি ভাও ল’বা আহা
সময় যে পাঁচবছৰ..!

মন্ত্ৰীক সুধিবৰ হ’ল
মুখাৰে কিমান ঠগিবা,
‘টেকনিক’ ভৰা ভাষণেৰে কিমান
ৰাইজক প্ৰতাৰণা কৰিবা..!

সংলাপ নালাগে মিঠা ভাষাৰ
সঁচাকৈয়ে কোৱাঁ
ৰাইজৰ লগত সততাৰে থাকি
প্ৰকৃত মানুহ হোঁৱা
তেহে ৰহণ চৰিব নাটৰ
কোনে কি ভাও ল’বা আহা....সময় যে পাঁচবছৰ....